Ben jij een boekenwurm? En altijd aan het lezen?
of
Ben jij een lezer maar kom je er maar niet aan toe?
Zelf ben ik zo’n lezer die heel graag wil, maar.. ik kom er niet aan toe. In deze blog leg ik jou uit, hoe je de vruchten kan plukken van alle wijsheid in boeken. Nee, dat betekent niet dat jij de komende drie weken alleen nog met je neus in de boeken gedoken zit.
Wat is een pile of shame?
Ben jij in het bezit van een eindeloze stapel met boeken? Die stapel, waar je maar niet aan begint, maar wel continue in je zicht staat? Ik wel.. en ik koester ‘m! Deze eindeloze stapel wordt ook wel de “pile of shame” genoemd. Deze term hoorde ik een aantal jaar geleden voor het eerst. Dit was het moment dat ik me besefte dat ik niet de enige ben met een eindeloze stapel boeken die nog gelezen moeten worden.
Ik was in London voor een conferentie over online marketing. Als ik het me goed herinner was dit in 2015. Het was een ge-wel-dig congres. Waarom ik me had ingeschreven? Twee redenen. Bijna alle sprekers spraken me aan. Daarbij wou ik heel graag een keer naar zo’n groot evenement in het buitenland. Dit driedaags congres was echt geweldig. We konden aan tafels zitten, dus ik kon alles meeschrijven én mijn laptop openhouden. Het resultaat? Na de drie dagen had ik zoveel inspiratie en nieuwe ideeën opgedaan dat ik stond te popelen om het toe te passen.
Er was alleen een probleem … vrijwel alle sprekers hadden OF een boek zelf geschreven, OF raadde een boek aan. Of meerdere boeken. Een van de sprekers gaf zelfs een boek weg.
Het probleem: ter plekke bestelde ik een hele stapel boeken die werden aangeraden. Het was een fantastisch congres. Ik wilde niet naar huis, maar kon niet wachten om de boeken die in de brievenbus lagen te gaan lezen. Na een congres van drie dagen bleken er een hoop boeken te zijn geleverd. Een aantal kleine pakketjes én een groot pakket, aangezien ik me vanaf dag 2 realiseerde dat ik ze beter in een keer kon bestellen. Alle boeken, bomvol informatie en ik kon niet wachten om te gaan lezen.
Al die boeken kwamen bovenop de stapel boeken die ik toch al wilde lezen. En daar is ie dan … de pile of shame. Want van lezen kwam natuurlijk veeeel te weinig. Wel het voornemen, niet de actie. Hmmm …
Een maand later was ik weer op een soort congres, kleiner dit keer en in Nederland. Maar nu wel met een boekenstand erbij. Ik liep er langs en een verkoper herkende mijn gretige blik: BOEKEN!
We raakten in gesprek en ik zei, “Nee ik mag geen boeken kopen want ik heb thuis nog een stapel liggen en die moet eerst gelezen worden.”
“Ah”, antwoordde hij vrolijk, “the pile of shame!”
“De wat?”
“De stapel boeken die je zo graag wil(de) lezen, en daar schaam je je eigenlijk voor!”
Hmmm touché.
“Ehhh ja inderdaad”.
“Heb ik ook” vertelde hij vrolijk verder “en deze heb ik er net bovenop gelegd” en hij hield een boek omhoog.
“Nee ik mag echt niet meer kopen” en bedankte hem voor de openbaring.
Wat is het soms toch een lekker gevoel om te ontdekken dat anderen ook hebben waar je zelf een beetje van baalt. Dat was in ieder geval mijn gevoel, zo van, hé ik ben niet de enige. Vanaf toen ben ik er vaker naar gaan informeren en inderdaad … er zijn heel veel van die stapels. 🙂
Is het herkenbaar? Ik vraag er in onze groepen nog steeds wel eens naar en steevast hebben de meeste deelnemers wel een aantal boeken liggen. En vaak zijn dit geen kleine stapeltjes. 😉 Wat ik in de loop der jaren ook geleerd heb is waarom het HELEMAAL PRIMA is om zo’n stapel te hebben en hoe je jouw voordeel eruit haalt.
Waarom een pile of shame goed is!
Terwijl ik dit schrijf staat naast mijn computer mijn huidige pile of shame. Mijn pile of shame op dit moment bestaat uit drie boeken. Niet het grootste aantal, maar het zijn wel boeken die ik graag wil lezen. Maar, dat is niet alles. Naast de boeken, liggen er diverse geprinte blogs en whitepapers die ik graag wil lezen. Mijn pile of shame is altijd in beweging. Nieuwe boeken, whitepapers en blogs worden toegevoegd en hetgeen wat ik gelezen heb krijgt een mooi plekje in mijn boekenkast. Yep, ik ben mijn pile of shame gaan omarmen en koester de boeken die hierop liggen.
De huidige drie titels op mijn stapel? Dat zijn deze:
- Grit van Angela Duckworth
- Je ongekende vermogens van Tony Robbins
- Personality isn’t pernament van Benjamin Hardy
En daar komt No rules rules van Reed Hastings een dezer dagen bij, ik heb een aanrader besteld 🙂
Waarom koester ik mijn pile of shame? Omdat het mijn ideeën-bron is. Mijn kennis onder handbereik zonder te hoeven Googlen. En daarmee is het niet langer meer mijn pile of shame, maar mijn inspiratie-onder-handbereik-stapel.
Lees ik al mijn boeken? Nee, niet alles. Ieder boek wat ik koop wordt uit en te na doorgebladerd. Hier begin ik al mee als ik een boek koop of wanneer ik hem ontvang. Mijn oog valt meteen op afbeeldingen – als die er zijn – en dan begint het lezen en leren dus al! Alle boeken die ik nog wil lezen pluk ik een voor een van de pile of shame. Ik geef ze een plek, namelijk mijn leesplek. Een plek, waaruit blijkt dat dit boek nu aan de beurt is. Zo hoef ik niet na te denken over wat ik wil lezen, wanneer ik op mijn leesplek ga zitten. Maar, waar vind ik de perfecte leesplek? Dat kan echt van alles zijn. Voor mij is dat een heerlijke plek in huis. Er staat een fijne stoel, uitzicht op de tuin en er ligt altijd een boek voor het grijpen. Wanneer ik daar ga zitten, pak ik vaak het aan-de-beurt-boek. Niet altijd. Vaak wel. Lees er een paar bladzijdes in en leg het vaak al snel weer weg. En soms lees ik wat langer. Boekenlegger erin en de volgende keer kom ik weer wat verder.
Overal boeken
Ligt daardoor mijn huis bezaaid met boeken? Mijn kinderen vinden van wel maar het valt reuze mee. Op 3 plekken liggen boeken, en die worden tegelijk gelezen. Voor mij is diverse boeken tegelijk lezen geen punt. Doordat ik de boeken heb verspreid over drie plekken, krijg ik per plek een andere leeservaring. Daardoor kan ik prima op meerdere plekken verschillende boeken lezen. Denk aan jezelf, vroeger op school: jij wandelde naar een ander lokaal en kreeg daar weer c.a. 50 minuten een pak kennis voorgeschoteld en dat soms wel 8x per dag. Was wel te doen toch?
En hier komt mijn belangrijkste tip: als je een stukje gelezen hebt, leg dan je boek weg en schrijf op wat je net geleerd hebt. Al zijn het maar een paar regels in een notitie op je telefoon (die heb je waarschijnlijk toch naast je liggen 😉 Zelfde weer als op school, je maakt aantekeningen tot een soort uittreksel.
Als je geen zin hebt in die aantekeningen maken, doe dan wat ik vaak doe: markeren. Met pen … WAT?? IN je boek schrijven? JA! Ik doe dat al jaren. En soms met plakkertjes, van die post-its. Veel van mijn beste boeken zijn beschreven, zitten vol met “geeltjes”. Ik heb zelfs een speciaal teken om iets op te zoeken; dan wil ik niet tijdens het lezen maar achteraf een aantal dingen opzoeken. (Want als ik ter plekke ga zoeken, dan ben ik afgeleid en ligt het boek aan de kant …)
Beweging
Ik hou mijn pile of shame dus in beweging en werk ‘m niet helemaal weg. Nog een aanrader: berg je stapel niet op in de boekenkast. Daarmee raken de boeken die je graag wilde lezen uit beeld. Het mag een beetje pijn aan je ogen doen wanneer je de stapel ziet. Maar gun je boeken de “jij bent aan de beurt”-status en geef ze een “leesplek”.
Zo ga ook jij weer aan het lezen!
Wil jij iets toevoegen aan jouw pile of shame? Wij hebben een mooie whitepaper vol met 40 + 1 website tips. Zo kan jij een hoop leren en heb je weer wat nieuws voor je pile of shame. 😉
