De valkuil van op je gevoel afgaan

Ik sta voor een grote beslissing. Superleuk en spannend. Wat het is ga ik delen wanneer het zover is. Grote beslissingen zetten aan het denken. En met een beetje mazzel zet het ook ‘aan het voelen’. Mijn vraag aan jou is: neem je je beslissingen op basis van je hart, je hoofd of een combinatie? 

Geen goed idee
‘Het voelt niet helemaal goed’ hoorde ik mezelf een tijd geleden zeggen tegen iemand. ‘Dan niet doen!’ was direct haar reactie. In dit geval was dat een uitstekend advies. In dit geval. Want het is vaak helemaal geen goed idee om alleen op gevoel een beslissing te maken. En toch doen we dat dag in dag uit, over kleine maar ook over grote dingen. Ik deed dat wel tenminste. Deed.

Het voelde niet goed
Vorige week schreef ik mijn blog over het vergroten van je naamsbekendheid. Dank nog voor alle reacties, het is een aansprekend onderwerp bleek wel. Iedereen voelt dat je naamsbekendheid direct verband houdt met het succes in je onderneming. Maar … we doen er massaal veel te weinig aan. Ook ik ben daar lang ontzettend terughoudend in geweest, verstopte me bijna. Want … het voelde niet goed.

Als je erop gaat letten, dan zie en hoor je overal mensen iets zeggen over hun gevoel. Vaak met de woorden ‘het voelde (niet) goed’.

Mijn échte gevoel onderdrukte ik
Mijn gevoel over het gebruik van video in mijn business voelde ook niet goed. Ik had er ook allerlei redenen voor gevonden. Ik vertelde mezelf en anderen dingen als: ‘Ons product is nog niet af. We hebben nog maar heel weinig ervaring. Video is niet belangrijk voor onze doelgroep.’ Ofwel, ik vertelde mezelf en anderen verhalen om mijn échte gevoel te onderdrukken. De verkeerde verhalen dus.

Onderzoek waar het gevoel vandaan komt
Mijn oproep aan jou is: wanneer iets wel of niet goed voelt als het gaat om belangrijke beslissingen, onderzoek dan waar dat gevoel vandaan komt. Want je gevoel houdt je vaker voor de gek dan je lief is. Ik was namelijk hartstikke bang om af te gaan. Ja duh .. afgaan voelt natuurlijk niet goed. Heb ik er toen onderzoek naar gedaan? Nope. Ik ben lekker in dat gevoel gaan hangen en heb er dus van alles bijgehaald om dat ene gevoel naar anderen, maar ook naar mezelf, te bevestigen. Een beslissing die keurig met hoofd en hart werd gemaakt. Maar het was de verkeerde beslissing. Afgelopen week werd ik daarover flink aan het denken gezet door mijn eigen opmerking van ‘het voelt niet helemaal goed’ en de reactie erop die middenin de roos was.

Twee gevoelsstromingen
Het lijkt wel alsof er twee gevoelsstromingen in mij zitten. En hoe kies ik nou de goede dan? Deze verwondering van twee gevoelsstromingen, twee stemmen in mij, zette mij op het pad van onderzoek. Beetje irritant, alsof er op mijn ene schouder iemand zit die zegt ‘doorgaan’, en op mijn andere schouder iemand die twijfelt of zelfs ‘stop!’ roept. Je ziet het weleens in films, dat letterlijk een engeltje aan de ene en een duiveltje aan de andere kant op iemands schouder zit.

Rode en groene vlaggen
Als je mij kent, dan weet je, ze heeft vast een stappenplannetje bedacht om dit soort getwijfel op een prettige manier op te lossen. Ehhh ja! Wanneer ik terugkijk op allerlei grote beslissingen dan kom ik maar tot één conclusie: ik wist van tevoren al of het een goede of geen goede beslissing was. Sleutelfactor: het onderzoek naar rode én groene vlaggen. Waren al mijn beslissingen goed? Ehhh nee. Sommige beslissingen echt superslecht. Met heftige gevolgen. Zowel zakelijk als privé. Oorzaak: negeren of fout behandelen van de vlaggen. Ik heb die vlaggen gedefinieerd als die dingen die mij aan het twijfelen brengen. Bij grote (lees belangrijke) beslissingen maak ik tegenwoordig een lijst van zowel de groene als de rode vlaggen. Ik luister heel goed naar mijn gevoel en alles wat mijn gevoel mij vertelt, de stemmen van beide schouders, zet ik op een rij en ga ermee aan de slag.

Mijn keuzesysteem werkt niet altijd optimaal
Wat er bij mij namelijk nogal eens gebeurde is dat ik mijn eigen rode vlaggen direct negeerde. Of groene vlaggen groter maakte dan ze waren. Ik ken mezelf en weet dat door een rotjeugd – waarin ik geen andere keuze had dan een superzware tijd gewoonweg te accepteren en te doorstaan – mijn keuzesysteem niet altijd optimaal werkt. Daarnaast ben ik net als iedereen heel goed in staat om een vlag in mijn hoofd van een nieuw kleurtje te voorzien, net hoe het mij (onbewust) uitkomt. Niet zo handig.

Raadpleeg deskundigen
Wat ik tegenwoordig dus doe bij grote beslissingen is al die stemmen, al die vlaggen, onderzoeken. Ik praat erover met anderen, met deze voorwaarde: iemand moet deskundig zijn. Het is of iemands vak of iemand is enorm ervaringsdeskundig. Vrienden helpen heel erg graag, maar advies op basis van kennis en kunde is toch echt beter dan … op gevoel.

De voeding is de echte valkuil
De valkuil van op je gevoel afgaan is dat je niet weet wat de voeding is van dat gevoel. Welke emotie zit eronder? Mag je van jezelf keuzes maken en mag je bijvoorbeeld iemand afwijzen omdat je vóélt dat het geen prettig persoon is? Of moet je gewoonweg iets doorstaan omdat je wéét dat het beter is? Ik heb daar geen antwoord op, maar jij wel. Sluit je ogen en ga op onderzoek uit. Welke rode en groene vlaggen komen er allemaal voorbij? Wat zeggen ze op je linker- én rechterschouder? Luister naar alles wat je inner voice je vertelt. Neem iedere opmerking serieus en schrijf het eens op. Praat erover en vraag advies van mensen die het echt kunnen weten. Uiteindelijk is het jouw beslissing en laat het de beste beslissing zijn. Jouw beslissing op basis van voelen én weten!