Al die tijd ben ik de dans ontsprongen. Ik ken niet veel mensen die geen Covid-besmetting hebben opgelopen. Diverse vrienden zaten in een strakke quarantaines. Al helemaal in het begin van de pandemie overleed er iemand en zaten we opeens bij een totaal onverwachte uitvaart. En 2 weken geleden … was ik zelf aan de beurt. Met bijzondere gevolgen.
Het begon allemaal op een feestje
Begin van de maand vierden we de 18e verjaardag van mijn jongste zoon. We houden hier wel van een feestje, dus we hadden een heel aantal vrienden uitgenodigd voor een gezellige BBQ. Omdat het weer niet meewerkte, maakten we er een Italiaanse middag en avond van. Je weet wel, lange tafel in de kamer, en iedereen lekker snoepen en pasta eten. Super gezellig. Drie dagen later was ik ziek en lag ik met hoge koorts op de bank.
100% Knock-out
Nou daar lag ik dan … ik kon niet eens meer normaal zitten, mijn hoofd wilde alleen maar liggen. Paracetamol was mijn vriend en met een dubbele dosis wist ik steeds zo’n 4 uur door te komen. Zelfs een kop thee zetten was me te veel. Bizar, want dit past zo niet bij mij.
Als ondernemer was ik niet helemaal gerust. Mijn team kan veel opvangen, maar niet alles. Dus daar was de onrust. Hoe moet ik nou mijn #FreeFriday masterclass doen? Hoe moet ik mijn blogs schrijven? Het korte antwoord was: niet. Maar daar had ik echt tijd voor nodig. De afspraken met anderen en mijzelf zijn heilig. Wanneer ik iets beloof dan doe ik dat ook. Maar dat kon ik dus vergeten. Ik baalde.
Dikke tranen
‘Lieve Laura’, schreef een vriendin, ‘je zal je erbij neer moeten leggen dat je ziek bent, geef je er nou aan over.’ Ik wist dat wel, maar het gevoel dat erbij hoorde, de acceptatie, die zat wat in de vertraging. Om mezelf af te leiden ging ik maar lezen. Het boek ‘De Machine’ kan ik je aanraden als je wilt lezen hoe een leuk ondernemersidee uitgroeit tot een van de meest succesvolle Nederlandse bedrijven: Booking.com. Al lezend zag ik de #FreeFriday al voor me, daar zou ik over vertellen. Niet dus. En toen kwam de acceptatie. Ik kan dus gewoon niks anders dan slapen, lezen, appen en Netflixen. Met die acceptatie kwam ook het verdriet. Ik baalde zo enorm en met enige verbazing voelde ik steeds weer opnieuw dikke tranen over mijn gloeiende wangen lopen.
Waarom?
Gekke vraag misschien, maar ik wilde weten waarom ik daar ziek lag te zijn. Ik had toch al griep gehad. Waarom nou weer ziek? Dat antwoord kwam na een paar dagen. Doordat er verdriet loskwam, kwam er ook ruimte. Nadat ik die dikke pil over Booking uit had, had ik niet zoveel zin meer om nog meer te lezen. Een beetje doelloos Netflixen is zelfs wanneer ik ziek ben niet mijn sterkste kant. Ik mistte mijn ochtendroutine van sporten, mediatie, wandelen, en nog meer. Ik had vanwege de koortsdromen helemaal geen zin om naar bed te gaan ’s avonds en bleef wat langer hangen dan normaal. Mijn knetterstrakke ritueel was helemaal aan gort.
Daarom!
Het is 2 weken geleden dat ik ziek werd. Ondertussen ben ik weer aan het werk. En weet je, ik heb mijn knetterstrakke regime wat losgelaten. Ik ben nog wat moe en doe minder dan normaal. Het resultaat van dat minder doen is alleen … meer! Huh? Tijdens dat ziek-zijn heeft dat hoofd van mij niet uitgestaan. Door de rust heb ik waarschijnlijk ook een forse impuls gekregen om eens lekker kritisch naar sommige dingen die ik deed te kijken. Heb ik mijn bedtijd verschoven naar wat beter voelt. Heb ik mijn ochtendritueel wat versoepeld. Zijn we met het team de wekelijkse nieuwsbrief – die al goed gelezen wordt – aan het omgooien naar iets waarvan wij verwachten dat het nog leuker en beter is. Zit ik er door al die ontspanning gewoonweg relaxter bij. Heerlijk! Dat schaar ik onder de geweldige gevolgen van mijn corona-periode, naast de achterstanden en ander ongemak.
Een ander blog dan gewoonlijk
Daarmee is dit blog ook een beetje anders dan gewoonlijk. Ik schrijf altijd vanuit een waarde-leveren-perspectief. Ik vind het belangrijk dat jij als lezer van dit blog er wat aan hebt. En ik zoek altijd naar onderwerpen over marketing, sales of ondernemerschap in het algemeen. Toen ik zo’n 20 jaar geleden begon met bloggen – mijn eerste blogles kreeg ik van niemand minder dan Wim de Bie – schreef ik alleen over persoonlijke dingen. Dat ga ik weer vaker doen.
Ik wens je een mooie week en graag tot de volgende keer.
P.s. Tijdens dat ziek-zijn heb ik ook nog iets nieuws bedacht; die ondernemersspier is nooit helemaal in rust. Ik heb een checklist bedacht voor ondernemers die hun marketing- en salesproces eens onder de loep willen nemen. Wil je zo’n checklist sessie? Stuur me dan een berichtje op info@funnelguru.nl of via een van de socials: Facebook, LinkedIn of Instagram.
